Żyjemy w szczególnych pod wieloma względami czasach, w których zachorowalność na wybrane choroby jest większa niż kiedykolwiek wcześniej. Zmiany, wynikające z powszechnej globalizacji, tendencje do utrzymujących się latami złych nawyków, skrajne podejście do stylu życia – od przesadnie fit do niemalże zupełnego bezruchu, zarówno w środowisku zawodowym, jak i prywatnym sprawiają, że nasza codzienność, choć pełna niezliczonych możliwości, pełna jest również ograniczeń, które dotykają przedstawicieli wszystkich populacji na różnych etapach życia. Choroby cywilizacyjne i schorzenia wynikające z trybu życia, jaki powszechnie uprawiamy, są w wielu przypadkach nieuniknione. Fakt, że z wieloma z nich możemy walczyć i walkę tę wygrywać jest jednym z największych osiągnięć współczesnej medycyny i fizjoterapii.
Zespół cieśni nadgarstka – ograniczenie, z którym trzeba walczyć
Wśród najczęściej spotykanych neuropatii u pacjentów niezależnie od wieku na pierwszym miejscu wyszczególnia się zespół cieśni nadgarstka. Występowanie tej dotkliwej przypadłości określa się na poziomie 100 przypadków na 100 000 osób, a według innych statystyk przypisuje się ją od 1 do aż 14% populacji ludzi dorosłych na świecie. To dostatecznie dużo, by stwierdzić poważny problem ogólnospołeczny.
Zespół cieśni nadgarstka, to przykład schorzenia, które łączy w sobie szereg objawów klinicznych utrudniających codzienne funkcjonowanie. Ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, odpowiadający za nieprzyjemne objawy utrudniające wykonywanie najzwyklejszych codziennych czynności, takie jak drętwienie palców, ból dłoni nasilający się głównie nocą oraz zwiększenie ograniczeń sprawności dłoni. Kontrowersje wokół przyczyn występowania powszechnie tego zespołu nie słabą, a przypisywanie go pracy zawodowej, jako głównemu czynnikowi ryzyka wciąż spotyka się zarówno z uznaniem, jak i negacją specjalistów.
Niezależnie od powszechnej opinii na temat głównego czynnika ryzyka, cieśń nadgarstka potrafi poważnie dać się we znaki nawet bardzo młodym osobom. Skuteczna walka z najczęściej stwierdzaną chorobą ludzkich rąk jest więc szczególnie ważna, a umiejętne prowadzenie terapii wspomagającej jej leczenie ma wartość kluczową. Dowiedz się więcej na temat możliwości zabiegów fizjoterapeutycznych a na stronie https://ortogenic.pl/uslugi/fizjoterapia/.
Przyczyny, które trudno wyeliminować
Do najczęściej wymienianych przyczyn z tego schorzenia zalicza się zmiany zapalne, nowotworowe, urazowe i zwyrodnieniowe oraz endokrynne. Zwykle dotyczą one pochewek ścięgien zginaczy. Bezspornie jednak, szczególnie u młodych pacjentów, zespół ten w dużej mierze związany jest z wykonywaną pracą zawodową, opartą na rutynowych, powtarzalnych ruchach, prowadzących do powtarzających się nieustannie mikrourazów kości i ścięgien nadgarstka. Każda praca nadmiernie obciążająca dłoń i nadgarstek, opierająca się głównie na ruchach zgięcia grzbietowego oraz supinacji to niekwestionowany czynnik ryzyka.
Placówki fizjoterapeutyczne wspierają indywidualną terapią pacjentów, zgłaszających się z przewlekłym bólem nadgarstka lub ze zdiagnozowanym zespołem chorobowym, dostosowując działania do indywidualnych potrzeb. Na co dzień, doświadczeni specjaliści współpracują z przedstawicielami różnych zawodów obarczonych zwiększonym ryzykiem:
– krawców,
– szwaczek,
– pracowników supermarketów,
– pakowaczy,
– stolarzy,
– pracowników biurowych,
oraz sportowców, uprawiających profesjonalnie lub amatorsko tenis stołowy, strzelectwo, łucznictwo oraz inne dyscypliny, wykorzystujące mechanicznie powtarzalną pracę nadgarstka, zarówno terapeutycznie, jak i wspomagająco.
Utrzymujący się ból, drętwienie i sztywność w nadgarstku – dobranie odpowiedniej terapii
Odczuwasz drętwienie lub mrowienie nadgarstka oraz kciuka, palców wskazujących, środkowych lub obrączkowych? Ból dłoni towarzyszy Ci również w nocy, pogarszając jakość snu? Czujesz wyraźnie sztywność i napięcia podczas wykonywania zwyczajnych ruchów nadgarstka, ograniczające sprawność całej ręki? Dynamicznie postępujące zmiany patologiczne mogą z dnia na dzień pogorszyć jakość funkcjonowania, dlatego im wcześniej pacjent odczuwający dyskomfort związany z pracą dłonią lub dłońmi zgłosi się na kontrolę i podejmie kompleksowe zabiegi rehabilitacyjne, pod czujnym okiem specjalisty, tym większa jest szansa na zatrzymanie rozwoju zespołu na poziomie wczesnego zaawansowania.
Podczas regularnie powtarzanych zabiegów rehabilitacji cieśni nadgarstka, wykorzystywane są, a w miarę potrzeb wprowadzane do wcześniej opracowanych programów terapeutycznych:
– wybrane zabiegi fizykoterapeutyczne,
– masaże funkcyjne,
– stretching,
– elementy metody PNF,
– indywidualnie opracowane ćwiczenia stabilizacyjne,
oraz skuteczne formy terapii manualnej, skupiające się na całym przebiegu nerwu pośrodkowego.
Fizjoterapia zespołu cieśni nadgarstka stanowiącego poważny problem społeczny, prowadzona przez specjalistów, dąży do ograniczenia dotkliwych wrażeń bólowych, przywrócenia prawidłowego zakresu ruchów w nadgarstku, a także uchronienia pacjentów przed ostateczną formą pomocy medycznej – leczeniem operacyjnym. To szczególnie ważne, uwzględniając fakt, że taki zabieg wiąże się zwykle z dłuższą i wymagającą zwiększonej troski rekonwalescencją, na którą osoby wykonujące pracę ręczną w dzisiejszych, szczególnie wymagających czasach nie zawsze mogą sobie pozwolić.